657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun “Memurların kurumlarınca görevlerinin ve yerlerinin değiştirilmesi” başlıklı 76 ncı maddesinin birinci fıkrası şöyledir:

 

“Kurumlar, görev ve unvan eşitliği gözetmeden kazanılmış hak aylık dereceleriyle memurları bulundukları kadro derecelerine eşit veya 68 inci maddedeki esaslar çerçevesinde daha üst, kurum içinde aynı veya başka yerlerdeki diğer kadrolara naklen atayabilirler.”

 

Bu hüküm idarelere, memurların görev ve yerlerinin değiştirilmesinde geniş bir takdir yetkisi tanımaktadır. Zira hükümden de görüleceği üzere kanun koyucu bu hükmün uygulanması açısından atamaya yetkili amirlere tesis edecekleri işlemlerde uymaları gereken bir sebep (gerekçe) göstermemektedir.

Bununla birlikte idari makamlar kanunla kendilerine verilmiş olan takdir yetkisinin kullanılmasında sınırsız bir yetkiye sahip değildirler. Yargı kararlarında da belirtildiği üzere idari makamlar sahip oldukları takdir yetkisini;

·        Kendine bu yetkiyi bahşeden kanuni düzenlemenin çizdiği sınırlar içinde,

·       Anayasa’da yer alan ilke ve kurallara uygun biçimde,

·       Kamu yararı ve kamu hizmetinin gereklerine uygun ve

·       Gerekçeli olarak

kullanmak zorundadırlar.

Bu açıdan, memurun görevinde başarısızlığına, disiplinsizliğine veya liyakaten yetersiz olduğuna ilişkin hukuken kabul edilebilir herhangi sebep ortaya konmadan tesis edilen işlemler hukuka aykırıdır.