Genel Tıbbi İşlemler Yönergesinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönerge’de mesai dışı hizmet sunumu yapmakla görevli personel belirlenmemiştir.
Sağlık Tesislerinde Mesai Dışı Sağlık Hizmeti Sunumuna Yönelik Usul Ve Esaslar’ın 5’inci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendine göre “Mesai Dışı Çalışacak Personel Gönüllülük Esasına Göre Ve Talebi Doğrultusunda Belirlenir”. Başka bir ifadeyle mevzuatla mesai dışı çalışacak personelin seçiminde gönüllülük esası getirilmiştir. Dolayısıyla zorunluluk yoktur.
Diğer taraftan adı geçen sağlık personeline uygulanan mevzuat kapsamında çalışma saati bakımından “genel ilke”yi belirleyen 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 99’uncu maddesine göre “Memurların haftalık çalışma süresi genel olarak 40 saattir”.
1219 sayılı Tababet ve Şuabatı Sanatlarının Tarzı İcrasına Dair Kanun ve Tıpta ve Diş Hekimliğinde Uzmanlık Eğitimi Yönetmeliğine göre yan dal uzmanlık eğitimi alan hekimler “uzmanlık öğrencisi” statüsündedir. Bu kişilerin asıl görevleri eğitim almak olup, eğitim dışı hizmet (mesai dışı çalışma) yükümlülüğü için dayanak olarak açık mevzuat hükmü gerekir. Ayrıca Anayasa’nın 18’nci maddesinde düzenlenen angarya yasağı yan dal uzmanlık eğitimi alanlar için de geçerlidir. Danıştay da uzmanlık/yan dal eğitimi alan öğrencilere, mevzuatta yer almayan yükümlülüklerin yüklenemeyeceği görüşündedir.
Yan dal uzmanlık eğitimi alanların rızaları hilafına mesai dışı çalıştırılmaları halinde mesai dışı çalışma ücretinin kendilerine değil, adına poliklinik açılan idari ve eğitim sorumlusuna ödenmesi uygulaması ise başta Anayasa’nın 18’inci maddesinde düzenlenen “angarya yasağı” olmak üzere açıkça hukuka aykırıdır. Nitekim anılan bu hüküm devletin kamu görevlisine keyfi, karşılıksız görev yüklemesinin önüne geçmeyi amaçlamaktadır.
